Ψυχόδραμα. Ζωή εδώ-και-τώρα

Στο Ψυχόδραμα μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο μπορείς να δημιουργήσεις με αυθορμητισμό τη ζωή που επιθυμείς.

Απευθύνεται σε:  όλες, όλους, όλα.

• Άτομα που δυσκολεύονται στην λεκτική ή/και εξω-λεκτική έκφραση (verbal and non-verbal expression).
• Άτομα που θέλουν να αυξήσουν τον αυθορμητισμό και τη δημιουργικότητα στη ζωή τους.
• Άτομα που θέλουν να ανήκουν σε μια ομάδα και να μάθουν να λειτουργούν καλύτερα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
• Άτομα που θέλουν να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους (αυτογνωσιακή περίοδος).
• Άτομα που θέλουν να κάνουν μια ουσιαστική εκ βάθους δουλειά με τον εαυτό τους (ψυχοθεραπευτική περίοδος).
• Άτομα που διερευνούν την ταυτότητά τους.

Το Ψυχόδραμα σχεδιάστηκε ως μία μέθοδος ομαδικής ψυχοθεραπείας. Μια ομάδα μπορεί να βιώσει αρκετά πράγματα, όπως:

• Δεν είμαστε μόνοι,-ες,-α.
• Δεν είμαστε τα μόνα άτομα (που βιώνουμε το συγκεκριμένο ζήτημα).
• Μπορούμε να είμαστε ο αυθεντικός εαυτός μας.
• Διερευνάμε πυρηνικά οικογενειακά θέματα.
• Η ομάδα μοιράζεται το βάρος της συναισθηματικής αλήθειας.
• Αυτά που μοιράζεται το κάθε άτομο είναι διαφορετικά, μοναδικά και λειτουργούν λυτρωτικά.
• Η στήριξη του ενός μέλους με το άλλο λειτουργεί θεραπευτικά.

Οι εκδραματίσεις (ψυχοδραματικές σκηνές) που λαμβάνουν χώρα σε μία ομάδα μοιάζουν σαν να κοιτάμε τη ζωή κάποιου καθώς εξελίσσεται. Βλέπει και επεξεργάζεται ο πρωταγωνιστής (κάθε φορά επικεντρωνόμαστε στο θέμα ενός ατόμου) με τη βοήθεια της ομάδας τι συνέβη και τι δε συνέβη σε κάθε δεδομένη κατάσταση. Όλες οι σκηνές συμβαίνουν στο εδώ και τώρα, ακόμα και αν ένα άτομο εκδραματίσει κάτι από το παρελθόν ή το μέλλον. Η συνειδητή παρουσία στο «εδώ και τώρα» είναι ένας από τους θεμελιώδεις σκοπούς του ψυχοδράματος γιατί έτσι πάντα μαθαίνουμε να λειτουργούμε αυθόρμητα.

Εξασκείσαι στο πως να ωριμάζεις καθώς το κάνεις.

Τα βιώματα του ενός μέλους μπορούν να λειτουργήσουν θεραπευτικά για κάποιο άλλο μέλος που παρακολουθεί. Η ομάδα μέσα από την οπτική του πρωταγωνιστή-μέλους αναπαριστά ένα μέρος της ζωής του σαν μια ταινία. Αυτό ο Μορένο, ιδρυτής του Ψυχοδράματος, το χαρακτηρίζει ως μια «επιστημονική εξερεύνηση της αλήθειας μέσω της ψυχοδραματικής μεθόδου».

Ψυχοθεραπεία με Μονόδραμα (Ατομικό Ψυχόδραμα)

Πρέπει να μπω οπωσδήποτε σε ομάδα; Μπορεί κάποιος να έχει τα οφέλη του Ψυχοδράματος σε ατομικές συνεδρίες;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα όσων έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το κομμάτι της αυτογνωσίας – ψυχοθεραπείας και προβληματίζονται για το τι είναι καλύτερο για αυτούς και πως μπορούν να ωφεληθούν περισσότερο.

Η αλήθεια δε βρίσκεται σε μία απάντηση.

Υπάρχουν άτομα που ξεκινάνε από ατομικές συνεδρίες και παραμένουν σε αυτές, άλλοι που εντάσσονται σε μια ομάδα και άλλοι που ξεκινάνε από την ομάδα, μένουν σε αυτή ή κάποια στιγμή κάνουν και ατομικά. Πάντα σχετίζεται με το αίτημα του θεραπευόμενου, τις ανάγκες του, την περίοδο της ζωής του και την εξέλιξη του. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.

Οι τεχνικές της μεθόδου του Ψυχοδράματος μπορούν να εφαρμοστούν και σε ατομικές συνεδρίες και να βοηθήσουν τον/την θεραπευόμενο/η να εκδραματίσει τα θέματα που τον/την απασχολούν, να πάρει άλλους ρόλους, να εκφραστεί και να ανακαλύψεις τις λύσεις.

Η βασική διαφορά της ατομικής ψυχοθεραπείας έγκειται στο γεγονός ότι όλος ο χρόνος και η προσοχή είναι αφιερωμένα σε ένα άτομο. Με αυτό τον τρόπο ρυθμίζει το άτομο την ώρα της θεραπείας από κοινού με τον θεραπευτή. Χρειάζεται να εμπιστευτεί μόνο τον ψυχοθεραπευτή και όχι όλη την ομάδα. Ο ψυχοθεραπευτής, επιπλέον, είναι εκπαιδευμένος και μπορεί να διαχειριστεί ό,τι και αν ακούσει.

Εν κατακλείδι

Η Αυτογνωσία και, ακόμα περισσότερο, η Ψυχοθεραπεία είναι μια μακρόχρονη διαδικασία. Το Ψυχόδραμα σε κάθε περίπτωση ως βιωματική μέθοδος κάνει την όλη διαδικασία πιο αυθόρμητη και δημιουργική καθώς κάθε άτομο έχει τη δυνατότητα να βάλει σε δράση – όταν αυτό χρειαστεί – αυτά που μπορεί να έχουν κλειδώσει / βαλτώσει, να αντικρίσει τα αφανή εμπόδια, να δημιουργήσει μια ευτυχισμένη ζωή έχοντας αποκτήσει την αυτοπεποίθηση ότι μπορεί να αντιμετωπίσει ό,τι και να του συμβεί.

Γενικές πληροφορίες για την Ατομική & Ομαδική Ψυχοθεραπεία

Η Ψυχοθεραπεία είναι μία θεραπευτική διαδικασία που αποτελείται από τακτικές συνεδρίες, για ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ανάλογα με το αίτημα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του θεραπευομένου. Μπορεί να αφορά στην προσωπική αυτογνωσία και εξέλιξη κάποιου ατόμου. Μπορεί να αφορά σε μία κρίση ζωής, μια αίσθηση αδιέξοδου στη ζωή, σε κάποιο έντονο αίσθημα άγχους, θλίψης, μοναξιάς, πανικού, έλλειψης ευχαρίστησης και ανησυχίας, σε διάφορες φοβίες, ψυχοσωματικά προβλήματα, βουλιμία ή/και ανορεξία ή μπορεί να αφορά σε προβλήματα στον εργασιακό χώρο, στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην οικογένεια ή στην ερωτική ζωή που να λιμνάζουν ή να αναζωπυρώνονται επανειλημμένα.

Συγκεκριμένα το Ψυχόδραμα με δημιουργικό τρόπο ωφελεί:

• Στην επίλυση εσωτερικών συγκρούσεων
• Στην επούλωση της θλίψης από το χαμό ενός αγαπημένου προσώπου
• Στο να αφήσουμε πίσω συμπεριφορές που μας περιορίζουν
• Στην αύξηση της αυτό-αγάπης και την ενδυνάμωση της αποδοχής
• Στη δημιουργία υγειών σχέσεων
• Στη διερεύνηση και ενσωμάτωση των αλλαγών στη ζωή
• Στην ανακάλυψη της δημιουργικότητας και του αυθορμητισμού
• Στην αποσαφήνιση του μονοπατιού της ζωής προς τα όνειρα και τους στόχους.

Πληροφορίες για την Προέλευση του Ψυχοδράματος:

Δημιουργός του Ψυχοδράματος είναι ο ψυχίατρος Jaco Levy Moreno, ο οποίος παρατηρούσε στα πάρκα της Βιέννης το παιχνίδι των παιδιών που με ευκολία έμπαιναν σε ρόλους.

Το ρητό του: «Μην μας πεις, δείξε μας» και η έμφαση του στην σημαντικότητα της δημιουργικότητας και του αυθορμητισμού στην ομαδική διαδικασία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του ψυχοδράματος.

Θεωρείται ως «Πρόβα για τη ζωή».

Σε μια συζήτησή τους ο Moreno είπε στον Freud (1921): «Εσύ αναλύεις τα όνειρά τους. Εγώ τους δίνω λόγο να ονειρευτούν ξανά».

Η μέθοδος του Ψυχοδράματος είναι εμπνευσμένη από το Αρχαίο Θέατρο όπου υπήρχε ο Πρωταγωνιστής, ο Χορός – Βοηθητικοί ρόλοι, η Σκηνή και στο τέλος η Κάθαρση. Και όπως στο θέατρο η Κάθαρση του Πρωταγωνιστή επιφέρει Κάθαρση και στις ψυχές του κοινού, έτσι και στο Ψυχόδραμα ο Πρωταγωνιστής (θεραπευόμενο άτομο) οδηγείται στην κάθαρση και οι θεατές – μέλη της ομάδας και βοηθητικοί ρόλοι μέσα από την ταύτιση έρχονται σε επαφή με τα δικά τους συναισθήματα και ανακαλύπτουν τις δικές τους λύσεις.

Το 1935 ο Μορένο ίδρυσε το πρώτο Ψυχοδραματικό Θέατρο στο Beacon της Νέας Υόρκης, το οποίο αποτέλεσε και το εκπαιδευτικό κέντρο για όλους τους Ψυχοδραματιστές παγκοσμίως.

Πρώτη Δημοσίευση – Πηγή: Ψυχόδραμα | ‘Ενας τρόπος να εξασκηθείς στη ζωή χωρίς να τιμωρηθείς για τα λάθη που κάνεις